Yavaş Yavaş Büyüyoruz

Çocukluğum aklımda şimdi.. o tozpembe patikalarda yürürken, elimiz yüzümüz kan ve kir İçinde.. yıkanırdık ve çocukça sevinçlerimizi, çocukça gülüşlerimizi saklardık o duşun Altında.. hani aşk, hani düşüncelerimiz.. aklımız nerede hani ? Oyun çağındaydık hepimiz 90 lı yıllarda.. Büyük olmak nedir sizce ? onu doyasıya içimize çekmek mesela.. büyük bir adam, büyük bir kadın olabilmek nedir ? Büyüdük şimdi.. fikirlerimizi beyan edebiliyoruz ve en önemlisi dinleniyoruz.. bizi Dinliyorlar.. çocuklukta kalmadı aklımız çok şükür ; çünkü çok yaşadık oyunları, çok Düştük yara bere içinde kaldık... Bazılarımız aşık oluyor kadına veya erkeğe, bazılarımız bir şiirin belinden tutup edebiyata Sürükleniyor ve bazılarımız eline tıngır mıngır bir şey alıp başlıyor şarkı söylemeye.. Hepimiz bir şeylerin elinden tutuyoruz.. ve sanırım büyüyoruz.. Kimse istemez tabi sırf bu yoğunluk meşgalelerinde bir kadının bize küçüğüm demesini.. Hangi erkek ister ki.. kadınlar büyüdük biz hepimiz sizlerde bizlerde.. Çocukluğumuzda ki saf heyecanlar yok her birimizde... Ve belki de edindiğimiz rollerle kendimizi küçültürüz kim bilir...