olmayınca olmaz

Çabalar... çabalar... bozuk para gibi harcanan umutlar... ki o umutların bağlıyordu seni hayata.. hani? bekler durursun.. herşeyi yaptığına inanırsın.. bir bakmışsın OLMUYOR.. olmayınca olmuyor... asırlık bir çınar gibi yıkılır kalırsın.. ne bir umut ne de bir yaşam belirtisi.. yoktur artık.. başlar sonu gelmeyen uykusuz geceler.. zaten alışıksındır uykusuzluğa. büyür gözlerinde küçücük cep telefonun.. uzar gider parmaklarının ucunda YENİLE tuşu emaillerinin.. başka neyin vardır ki elinde?.. kiminle konuşasın ki.. kaybolur herkes.. ve hem bilirsin ki konuştukça derinleşir yaralar.. sence öyle midir? olmayınca olmuyor mu? bunu mu söylemelisin sonunda? bilirsin.. hiç bir akrep bu kadar zehirleyemez seni bu kısacık cümle kadar.. ve asla bir daha dirilemezsin.. kapanırsın..bir daha açılmamak üzere... ve bile bile söylersin...olmayınca olmuyor dersin. çünkü seni tüm hatalarınla, senin yaşına, eğitimine....hiç bir şeyine bakmadan, seni tüm içtenliğiyle, bütün samimiyetiyle kabul eden ve sabırla bekleyen bir SEVGİLİN vardır... olmayınca olmuyor dersin tıpkı şairin dediği gibi BENİM SADIK YARİM der ve sarılırsın içine çeke çeke kokusunu o sonsuz sevgiline...