Hiçtir Yoktur Bekadır Adı Aşk

Yıllarca okuduklarımı, duyduklarımı yaşıyordum şimdi. İşte buydu, adı aşktı. Anlatacak ne bir kimse bulabiliyordum, ne de biri soruyordu. Benim payıma düşen susmaktı. Demek aşk susmak demekti. Konuşmamak.. Söylememek... Bazı kelimelerin dokunulmazlığı varmış. Anlamını idrak etmeden yazmak acı verirmiş. Çok geç anladım ben bunu. Ne kadar veciz yazarsan yaz bazı kelimeler omuzlarına öyle bir otururmuş ki! Ancak o zaman anlaya biliyormuşsun manasının ağırlığını. İşte bu kelime(aşk) ayaklarının altında derdest eziyor beni. Hele de yıllardır anladığımı sanmışlığım ve her şiirime bir parça da ondan katmışlığım beni tüketiyor. Nede kolay söylemişim. Ne kadar kolay dökülüvermiş lisanıma nede kolay çıkmış dilimden ve kalemimden. Yıllarca yazdığım bütün kelimeler belki de o yüzden bu denli yakıyor sinemi...